Vega pasta carbonara

Snel naar recept

Ook al was ik de afgelopen tijd erg druk met mijn ijsboek, ik kon het niet laten om mee te doen aan de blogswop. En dat heb ik geweten. Boekproductie liep iets uit (duh.) en de blogswop voor het einde van maart redde ik niet. Maar hier is ie dan.

De afgelopen dagen ben ik bij mijn zusje geweest, om even bij te komen van Altijd IJs (ja, zo gaat het heten en zo was het ook 24/7!) waar ik mijn camera mee naar toe nam om deze pasta te fotograferen. Ondertussen weer terug in Amsterdam. Uitgerust? Nee! Nog geen tijd voor gehad ;).

Doortjes Keuken

Voor de blogswop werd ik gekoppeld aan Doortjes Keuken. Doortjes keuken staat vól met lekkernijen die ik zeker eens wil uitproberen. Maar nu even niets zoets én weer tijd om ’thuis’ te koken: een gewoon avondmaal of zo. (Oh yes… de Indonesische toko, daar was ik de laatste tijd een veel geziene gast). Daarom ging ik voor de pasta carbonara. Stiekem toch wel íets in het verlengde van mijn experimenten van de afgelopen tijd. Net zoals mijn roomijs, met room en eieren erin.

Rauwe eieren?!

Ik heb er lange tijd iets op tegen gehad om met rauwe eieren aan de slag te gaan. Vond dat altijd een beetje spannend (tot deze homemade mayonaise). Eigenlijk wist ik er gewoon niets van. Maar gelukkig heb ik een en ander bijgeleerd en weet ik nu beter, want zélf mayo en roomijs maken is the bomb! Je gebruikt verse eieren en in het geval van ijs warm je ze voor de custard op tot rond de 80 graden, waarna er weinig mis kan gaan. Salmonella overleeft zoiets bijvoorbeeld echt niet.

Vega pasta carbonara

Zo had ik ook nog nooit carbonara gemaakt, want dat voelde een beetje hetzelfde. Erg jammer, want lekker dat het is! De laatste – en enige – keer dat ik het klaar gemaakt zag worden, was door mijn vriendin Wendy, aka my Wendy-Friend. Járen geleden alweer, what went wrong Wéndy?! Het was de klassieke carbonara, waarvoor Wendy volgens mijn herinnering geheime tactieken gebruikte, want ‘dat ei’ goed bereiden is toch wel een dingetje. Voeg je het te laat toe, blijft het rauw en is de pan te warm of ben je vergeten het vuur uit te zetten, stolt de ei en heb je een soort pasta roerei. Nee, dat wil je niet. Ik kon het niet laten om bij my Wendy-Friend te informeren naar haar speciale trucks van ‘vroeger’ en die bleken eigenlijk niet anders dan die van Doortje. Ik kan je dus vertellen: zíj weten het en jullie nu dus ook!

Verder heb ik er een vega pasta carbonara van gemaakt. Ik moet toegeven, ik vind de klassieke ook erg lekker, maar zo’n vega versie, is absoluut niet verkeerd!